Bergþór Heimir Þórðarson

Þetta mál í heild sinni hefur sýnt svo ekki verður um villst hversu meingölluð lögin um Landsdóm eru. Það er nefnilega bara þannig að það er út í hött að kjörnir fulltrúar (hið pólítíska vald) geti tekið ákvörðun um hvort eigi að ákæra aðra núverandi eða fyrrverandi kjörna fulltrúa vegna glæps sem var eða var ekki framinn.
Ég er vissulega fylgjandi því að einhverja hefði átt að draga til ábyrgðar fyrir hrunið. En það hefði að sjálfsögðu átt að ákæra alla fjóra sem til voru nefndir og leyfa síðan Landsdómi að vinna sína vinnu eða sleppa þeim öllum. Með því að taka einn af þessum einstaklingum út fyrir svigann missti þingheimur allt traust til að geta verið einhvers konar ákvörðunarvald þegar kæmi að svona málum.
Að þessu sögðu þá verð ég samt að vera sammála henni Ólínu, allavega að forminu til, að það lítur ekki vel út ef Alþingi fer að skipta sér af málinu aftur og meira.
Fyrir utan að það hlýtur nú að vera betra fyrir Geir, víst að þetta fór svona á annað borð, að málið sé klárað. Þar með yrði kominn endanlegur dómur um sekt eða sakleysi hans og þar með möguleika á uppreisn æru á einhverjum tímapunkti. Ef málið verður hins vegar ekki klárað þá mun þetta hanga yfir honum það sem eftir er, og þá er ég ekki að meina til hans æviloka heldur væntanlega til endiloka íslensks lýðveldis, svo ég leyfi mér svona einu sinni að vera pínu dramatískur.

	Skoða frávísun á frávísun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þessi frétt snýr náttúrulega öllu á hvolf varðandi hvað það er sem vekur athygli. Það vekur mun meiri athygli í mínum huga að FIMM erlend fyrirtæki skyldu hafa haft frumkvæði að því að skrá sig heldur en einhver stórfyrirtæki á borð við Microsoft og Adobe hafi ekki skráð sig.
Þessi lög eru nefnilega með þeim kjánalegri sem ég hef séð í lengri tíma, eingöngu vegna þess að með þeim er íslenskur löggjafi að ímynda sér að erlend fyrirtæki séu almennt að fylgjast með íslenskri löggjöf. Fólk verður bara að átta sig á því að íslenskur markaður er svo lítill að fæst erlend fyrirtæki sjá hag í því að fylgjast með löggjöfinni hérna. Það er í raun jafn líklegt að stórt erlent fyrirtæki loki einfaldlega á íslenskan markað frekar en að skrá sig sérstaklega hérna á landi til að geta skilað inn pínulitlum virðisaukaskatti.

	Rafrænar vörur hækka í verði
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er nú ekki hægt að segja að þessi niðurstaða komi neitt sérstaklega á óvart.  ESA hefur margítrekað þessa skoðun sína og var þeim varla stætt á öðru en að stefna okkur fyrir EFTA dómstólinn eftir þær yfirlýsingar sem ESA hefur gefið út á undanförnum árum.

Ég held að flest okkar sem kusu nei hafi gert ráð fyrir því að ESA myndi stefna okkur en við kusum samt nei þar sem að við vorum að "veðja" á að jafnvel þó að dómstóllinn myndi dæma okkur í óhag myndi það samt vera kostnaðarminna heldur en að samþykkja samninginn.  Fyrir mitt leyti kemur þar inn í hugarfar sem mér var kennt í minni fyrstu hjálpar þjálfun og er hægt að nota á ýmsum öðrum stöðum í lífinu eða "ávinningur vs. áhætta".  Er ávinningurinn af því sem ég geri áhættunnar virði?

Þegar kom að ICESAVE málinu þá taldi ég svo vera og kaus því nei.  Rökin sem ég kaus að hafa til hliðsjónar þá voru í raun þríþætt:  Í fyrsta lagi var möguleiki á að ESA myndi láta málið falla niður hjá þeim og þá væri þetta úr sögunni (ekki mjög líklegt), í öðru lagi að dómstóllinn myndi annað hvort dæma okkur í vil eða láta málið falla niður ef ESA myndi á annað borð stefna okkur og í þriðja lagi að líklegur kostnaður af því að tapa málinu fyrir dómstólnum yrði lægri heldur en kostnaðurinn við að samþykkja samninginn.

Ég tel enn vera nokkuð líklegt að dómstóllinn muni dæma okkur í vil eða fella málið niður en jafnvel þó að við töpum því eru samt góðar líkur á að kostnaðurinn við það yrði lægri heldur enn samningurinn hefði kostað.  Rökin á bakvið það eru þau að íslenskir dómstólar munu hafa lokaorðið um mögulega greiðslu- og skaðabótaskyldu íslenska ríkisins.  Og burt séð frá öllum öðrum málsatriðum í þessu máli þá yrði sú skylda alltaf dæmd í íslenskum krónum.  Sem þýðir fyrst og fremst að það yrði engin gengisáhætta samhliða slíku tapi í málaferlunum. 

Hitt sem skiptir máli varðandi endanlega niðurstöðu er að það væru þokkalegar líkur á að ekki yrðu dæmdir neinir vextir á greiðsluskylduna þar sem það tíðkast ekki í íslensku réttarfari sé upphæðin fyrirfram ákveðin, í þessu tilviki 20.887 evrur.  Og jafnvel þó að það yrðu dæmdir vextir þá yrðu þeir líklega reiknaðir frá og með dómsuppkvaðningardegi en ekki frá því að bankinn hrundi.  Stóra spurningin yrði að öllum líkindum við hvaða gengi íslenskir dómstólar myndu miða við dómsuppkvaðningu.

	ESA stefnir Íslandi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Talandi um að tækla málið snarvitlaust. Hefði Bingi og co. raunverulega verið að hugsa annars vegar um hag sinna miðla og hins vegar um faglega fjölmiðlun þá hefði ritstjóri Pressunnar verið rekinn með skömm. Þar á eftir hefði mátt skoða hvort að "blaðamanninum" sem fékk þessa hugdettu að birta mynd af fórnarlambi meintrar nauðgunnar væri stætt á því að fá að halda áfram störfum í þessari grein. Svo hefði Vefpressan gefið út yfirlýsingu þar sem það væri mjög harmað að þetta atvik hefði átt sér stað og að þeir aðilar sem borið hefðu ábyrgð á atvikinu væru hættir störfum frá og með núna.

Afsökunarbeiðnir ritstjóra Pressunnar er eingöngu hænuskref í rétta átt. "Æ, úbs, fyrirgefðu, ég áttaði mig ekki á hvað þetta væri rangt" er ekki nægjanlegt til að taka ábyrgð á jafn alvarlegu athæfi og þetta var. Hvað þá að hin svokallaða afsökunarbeiðni skuli hafa innihaldið réttlætingu á gjörðinni sem ritstjóri heldur síðan fram í framhaldsafsökunarbeiðni að hafi ekki verið réttlæting. Hefði hann haft frumkvæði að því að segja af sér strax þá hefði mögulega verið hægt að taka hann alvarlega.

En í stað þess að taka rétt á málinu þá ætla þeir að snúa vörn í sókn og sækja þá sem hafa gagnrýnt þá sem hæst til saka fyrir ærumeiðingar og að hafa valdið fyrirtækinu skaða?!? Það var enginn sem olli fyrirtækinu jafnmiklum skaða og fyrrgreindur ritstjóri. Mun fyrirtækið fara í mál við hann þá líka?

	Vefpressan höfðar mál
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þetta er nú ekki það sem þjóðina vantar, meira af fólki sem lítur á stjórnmál sem brandara og nú á landsvísu. Vissulega hefur pólitík á Íslandi undanfarið verið einhvers konar lélegur brandari sem er meira sorglegur en fyndinn.
Því er enn nauðsynlegra að koma meiri alvöru inn í stjórnmálin heldur en að bæta í kjánalegheitin. Ég í það minnsta er fastur með kjánahrollinn eftir að hafa lesið þessa grein.
Það sem vantar hérna er raunverulegur valkostur við fjórflokkinn. Afl sem er tilbúið að taka almennilega á málunum. Koma atvinnulífinu almennilega af stað aftur í staðinn fyrir að rífa það endalaust niður. Koma samkeppni af stað aftur í stað þess að yppa bara öxlum yfir að flest stóru fyrirtækin í flestum greinum séu komin í eigu bankanna og starfa áfram á markaði í skjóli eigenda sinna. En jafnframt leiðrétta það mergsog sem núverandi ríkistjórn hefur stundað á innviðum þjóðfélagsins, heilbrigðis-, velferðar- og menntakerfinu.

	Nýtt nafnlaust stjórnmálaafl
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt