Það væri óskandi að íslenskir stjórnmálamenn myndu fylgja slíku fordæmi

Það hefur lengi verið hefði fyrir því annars staðar í Evrópu að stjórnmálamenn segi af sér þegar þeir fá á sig harða gagnrýni eða upp kemst um embættisafglöp.  Ég held að íslenskt stjórnarfar væri töluvert frábrugðið (á góðan hátt) ef íslenskt embættisfólk og stjórnmálamenn myndu fylgja því fordæmi.

Utanríkisráðherra Frakklands segir af sér

Ekki svo alvarlegir?!?

Steingrímur segir að annmarkar við stjórnlagaráðsleið séu ekki svo alvarlegir að þeir séu ekki óyfirstíganlegir.  Rétt er það að lagalega eru annmarkarnir ekki svo miklir.  Mjög einfalt í framkvæmd meira að segja.  Ríkisstjórnin semur bara lagafrumvarp um stjórnlagaráð, heldur þrjár umræður um það frumvarp ásamt því að senda það í viðeigandi nefnd og samþykkir það svo.  Ekkert mál.

Vandamálið er bara hversu mikið sú aðferð gjaldfellir Hæstarétt.  Að mínu mati þá gjaldfellir þetta Hæstarétt það mikið að við getum eiginlega bara lagt hann niður.  Hans ákvarðanir skipta hvort sem er litlu sem engu máli.

Ósammála Ögmundi um ráðið

Skárri af tveimur slæmum kostum

Uppkosning er klárlega skárri kosturinn af tveimur slæmum.  Þ.e.a.s. að skipa stjórnlagráð eða halda uppkosningu.  Skásti kosturinn, eins og ég hef sagt áður, væru nýjar kosningar frá grunni þar sem farið yrði fram á fleiri meðmælendur heldur en var.

Nú getur maður bara vonað að meirihluti þingheims sjái hversu slæmt það væri að skipa stjórnlagaráð og þar með hundsa ákvörðun hæstaréttar.  Ögmundur, Sigmundur og Lilja eru nú þegar komin á blað ásamt einhverjum slatta af stjórnarandstöðuliðum.  Því miður vilja sjálfstæðismenn bara sleppa stjórnlagaþingi alveg en jafnvel það væri skárri kostur heldur en að skipa stjórnlagaráð.

Nú væri bara gaman að sjá fleiri stjórnarliða lýsa yfir andstöðu við þetta stjórnlagaráð og sýna það í verki að þau standi eingöngu við sína eigin sannfæringu á þingi en séu ekki heilalausir rakkar Jóhönnu og Steingríms.

Lilja vill uppkosningu