Fjórflokkinn þarf að fella

Þessi könnun sýnir svart á hvítu það sem ég hef talað um áður hérna á blogginu mínu; þjóðin vill fá nýtt alvöru framboð. Framboð sem hún getur treyst. Helst með fólki sem ekki hefur verið viðriðið stjórnmál áður þar sem það er ekki hægt að treysta gömlum pólitíkusum. Þá er bara spurningin hvað vill þjóðin raunverulega sjá í nýju framboði? Vill hún fá enn eitt framboðið sem titlar sig hægri eða vinstri, rautt eða blátt? Eða er kannski að opnast smuga fyrir framboð sem skilgreinir sig ekki samkvæmt þessum gamla úrelta kvarða? Ég sé fyrir mér framboð sem vill styrkja innri stoðir þjóðfélagsins, velferðar-, mennta- og heilbrigðiskerfið en jafnframt styrkja markaðinn og atvinnulífið. Lágmarks ríkisafskipti af fyrirtækjum og einstaklingum en þó nógu mikið til að það verði ekki skaðlegt. Koma fjárfestingum af stað aftur. Umhverfisvænt að því leytinu til að það er ekki virkjað bara til þess að virkja en ef það þarf að virkja þá er það gert. Svona mætti lengi telja, en það eru vissulega bara mínar skoðanir. Þessi skoðanakönnun sýnir hins vegar að ef það kemur nógu sterkt framboð fram, nógu tímanlega til að það geti kynnt sig og sínar áherslur nægjanlega vel fyrir kosningar þá mun fjórflokkurinn falla.

Sjálfstæðisflokkurinn stærstur

Að skjóta sig í fótinn

Talandi um að tækla málið snarvitlaust. Hefði Bingi og co. raunverulega verið að hugsa annars vegar um hag sinna miðla og hins vegar um faglega fjölmiðlun þá hefði ritstjóri Pressunnar verið rekinn með skömm. Þar á eftir hefði mátt skoða hvort að "blaðamanninum" sem fékk þessa hugdettu að birta mynd af fórnarlambi meintrar nauðgunnar væri stætt á því að fá að halda áfram störfum í þessari grein. Svo hefði Vefpressan gefið út yfirlýsingu þar sem það væri mjög harmað að þetta atvik hefði átt sér stað og að þeir aðilar sem borið hefðu ábyrgð á atvikinu væru hættir störfum frá og með núna.

Afsökunarbeiðnir ritstjóra Pressunnar er eingöngu hænuskref í rétta átt. "Æ, úbs, fyrirgefðu, ég áttaði mig ekki á hvað þetta væri rangt" er ekki nægjanlegt til að taka ábyrgð á jafn alvarlegu athæfi og þetta var. Hvað þá að hin svokallaða afsökunarbeiðni skuli hafa innihaldið réttlætingu á gjörðinni sem ritstjóri heldur síðan fram í framhaldsafsökunarbeiðni að hafi ekki verið réttlæting. Hefði hann haft frumkvæði að því að segja af sér strax þá hefði mögulega verið hægt að taka hann alvarlega.

En í stað þess að taka rétt á málinu þá ætla þeir að snúa vörn í sókn og sækja þá sem hafa gagnrýnt þá sem hæst til saka fyrir ærumeiðingar og að hafa valdið fyrirtækinu skaða?!? Það var enginn sem olli fyrirtækinu jafnmiklum skaða og fyrrgreindur ritstjóri. Mun fyrirtækið fara í mál við hann þá líka?

Vefpressan höfðar mál